“YAŞAMAK GÜZEL ŞEY DOĞRUSU”

    Bu bayram ve yaşadığımız güzellikler vesîlesiyle bir 
defâ daha gördük ve de duyumsadık ki, yaşamak güzel şey. 
Bizim ülkemizde, bölgemizde ve yöremizde, ve de bizim 
insanlarımızla olunca daha da güzel. Bayramlar da, bize 
bunu duyurmaya çalışıyor zâten. Heyecan ve estetiğini 
kaybederek tekdüzeleşen hayâtımıza bir tâzelik ve 
canlılık getiriyor bayramlar. Bizi belki aynı atmosfer 
içerisinde, lâkin bambaşka âlemlere götürüyor, apayrı 
iklimler yaşatıyor aynı zamanda! Öyle değil mi?

    İşte, idrâk ettiğimiz şu son bayrama bakınız. 
Havalar da, yazdan kalma günler türündendi. Hem, sıcağı 
da alınmış zamanlardı. Terleme, bunalma da yok. Gez 
gezebildiğin, yürü yürüyebildiğin kadar. Ayın başından 
beri ısrarla sürdürdü elverişliliğini havalar. Güzel bir
 bayram yaşattı. İnsanlar bayramlarını doya doya yaptılar.
 Yeni giysi ve papuçlarının tadına vardılar. Ziyâretlerin,
 gezilerin; her şeyin.

     Bayramın son günü cumâya tevâfuk etti. O da bayram 
içerisinde bir bayramdı. Bayram dolayısıyla uzaklardan 
gelenlerin tekrardan buluşması, görüşmesi, sohbetleşmesi 
oldu bu bayram. Bu akışı fırsat bilerek, bayram ve 
ertesini sünnet, nişan ve düğün gibi merâsimlerle 
nakışlandıran âilelerimiz de vardı.

      Mutluluklara mutluluklar kattılar. Sanki, 
bayramlarımız bitmesin; Kurban, Cumâ derken, Cumartesi, 
Pazar da devam etsin, hayat boyu, hattâ sonsuza kadar 
ulaşsın der gibiydiler. Yüce Mevlâ, bu ve benzeri 
vesîlelerle dâvet edip, insanları bir araya getirerek 
buluşturan kardeşlerimize, gönüllerinin murâdını 
hayırlısıyla versin inşâllâh.

      Rabbimiz bayramları ikram ediyor. Sevinçleri, 
coşkuları, mutlulukları. Bayram yapacak rûhu, lütufları 
fark edecek iz’ânı, her türlü maddî imkânları, doyumsuz 
manzaralı mekânları, dostluğu, arkadaşlığı, sevgiyi, 
saygıyı, vefâyı ikrâm ediyor. Duygu veriyor, düşünce 
veriyor, yaprak veriyor, toprak veriyor, yerde, gökte 
sayısız nîmetler ihsan ediyor. Nîmetleriyle bayram 
ediyoruz. Uçsuz-bucaksız dünyâ, üstüne üstlük bir de, 
sınırsız mâl-i hülyâ.

     İnsanın gördüğü rüyâların, kurduğu hayâllerin 
haddi-hudûdu yok. Git gidebildiğin, dal dalabildiğin 
kadar. Hepsi senin için, her şey senin hizmetinde ve de
 paşa gönlünün emrine âmâde… Çünkü, akıl sâdece sende. 
Ve işte bundan dolayı, yeryüzünün hâlifesisin. Onu 
güzelleştirmek te, çirkinleştirmek te senin irâdenle 
ilintili. Yaşamak güzel şey doğrusu. Ve, hayâtı 
güzelleştirmek te senin elinde ve de sorumluluğunda. 
Şâirin dediği gibi yâni:

                        YAŞAMAK GÜZEL ŞEY

                                                    Yaşamak güzel şey doğrusu
                                                    Üstelik hava da güzelse
                                                    Hele gücün kuvvetin yerindeyse
                                                    Elin ekmek tutmuşsa bir de
                                                    Hele tertemizse gönlün
                                                    Hele kar gibiyse alnın
                                                    Yani kendinden korkmuyorsan
                                                    Kimseden korkmuyorsan dünyada
                                                    Dostuna güveniyorsan
                                                    İyi günler bekliyorsan hele
                                                    İyi günlere inanıyorsan
                                                    Üstelik hava da güzelse
                                                    Yaşamak güzel şey
                                                    Çok güzel şey doğrusu.

                                                                                         Melih Cevdet ANDAY

Evet, yaşamak, bayram, seyran; her şey güzel doğrusu da, bu vesîlelerle yaptığımız ziyâretlerde de gördük ki, her şey bundan ibâret değil. Bayramın coşkusunu yaşayamayan insanlar da var. Çünkü, hayât varsa ölüm de var, sevinç varsa keder de var. Dolayısıyla her şey bizim için.

Burada İmâm-ı Gazâlî Hazretlerinin bir sözü bize doğrudan ışık tutuyor:

“Düşün ki, ömrün bitmiş; fakat sen yalvarmış-yakarmışsın, sana bir gün daha verilmiş… İşte şimdi sen öyle bir günde bulunuyorsun. Öyle bir günde ne yapacaksan, her gün aynı gayretle o işe sarıl; öyle çalış, öyle ibâdet et, öyle yaşa!”

            Uzun bir tâtilin sonunda, her anlamda dinlenmiş ve tâzelenmiş olarak kaldığımız yerden bismillâh deyip tekrar başlıyoruz. Bayramdan aldığımız pozitif enerji ve coşkuyu tüm hayatımıza yansıtabilirsek, her türlü hayâtımız güzelleşecektir. Bayramdan aldığımız tadı sürdürmek, sevdiklerimiz ve bütün hayâtımızla birlikte sonsuza taşımak adına buna ihtiyâcımız var. Eğer buraya gelebilmiş, bunu görebilmişsek bayram gâyesine ulaşmıştır. Aksi takdirde, yapılan sıradan bir tâtilden öteye geçemeyecektir.

Kendimiz için, çevremiz için, beldemiz ve ülkemiz, hattâ insanlık için yapacağımız çok şeyler var. Ne kadar gayretimiz olursa, sonuçta o kadar bayramımız olur. Mutluluklar, paylaşılan insan sayısıyla orantılıdır.

Hadi o zaman, insanımız-hayvanımız, canımız-cânânımız, eşimiz-dostumuz,

ilimiz-yöremiz ve de örfümüz-töremiz için, Allâh aşkına bir şeyler yapmaya…

Bu duygu ve düşüncelerle, “YAŞAMAK GÜZEL ŞEY” diyoruz; ves’selâm…