SİYÂSETTE NÂFİLE ŞEYLER!

En faal, en hareketli ve de hep gündemde kalmayı beceren, dillerden hiç düşmeyen, her hâlükârda gözdeliğini muhâfaza eden vekilimiz Enver Yılmaz, dünkü gazetelere düşen beyanatında; ilginç ve çarpıcı bir dille “Siyâsetçiler için üç aylar başlamıştır!” diyor.

Anlaşıldı sayın seyirciler! Ne zamandır olan-bitenlere bir anlam vermekte zorlanıyorduk. Demek ki bundan dolayı nâfile işler peşinde koşulmağa başlanmış son zamanlarda. Öyle ya; üç aylar, nâfilelerin daha çok devreye girdiği aylar. Siyâsî anlamda da, bürokraside, partide, orada, burada bir takım sürpriz gelişmeler bunun için oluyor olmalı.

Sürpriz diyorum; çünkü, eğer, görevden alınan bu adamlar yetersizse, ya da uyumsuzsa, bu son anda mı anlaşıldı? Şimdiye kadar herkesi uyutmuşlar mıydı? Hem de, mâşâllâh hepsi de birbirinden okumuş, akıllı, zekî, tecrübeli vekillerimizi?! Bu hadlerine olamazdı! Öyle değilse, ne oldu da böyle birden bire ortalık toz-duman manzarası arz etmeğe başladı?!

Ak Parti’de UĞUR PROBLEMİ YOK!

Allâh’a şükür; Uğur konusunda bir problem söz konusu değil! AkParti’de Uğur’lar tükenmez! Gümüş gider, Çelenk gelir; bir bakarsın, öteki gelecek derken beriki  kalır ve de netîcede sonuç hep uğurlu olur! Böylece, siyâset kendini kurtarır da, ya bürokrasi?!

İşin açıkçası, yapılanları yadırgamıyoruz. Hem haddimize de değil. Karar büyüklerimizindir. Bir tasarruftur, takdirdir. Öyle uygun görülmüş. Böyle gerekiyordur. Büyükler niçin büyüktür; küçüklerin küçük hatâlarını bir şekilde terbiye yoluna koymak için?! Her şey açıklanıp söylenmez. Elbette bir sebeb-i hikmeti vardır. Tamam da, niye şimdi?

Aslına bakarsanız AkParti iktidarı, hiç de umulduğu gibi bir değişiklik yapamadı. Yaptıkları da göstermelik oldu. Çünkü, misyonu noktasında seçici ve şuurlu davranmadığı için, ortaya çıkan sonuç hiç de iç açıcı olmadı. Değişiklikler yapılmakla kaldı. Hizmet performansı ve kalitesi aranmadı. En azından Ordu için bu böyle. Hattâ, tamâmen böyle.

SİYÂSETTE İDEÂL OLUR MU?

Göreve getirilenlerde ne gibi özellikler olsun istendi bilmiyorum ama, öncelikle ideâlizm aranmalıydı. Hizmet şuur ve performansı gözetilmeliydi. Gelenlerin çoğu gidenleri de arattı. İstisnâlar hâriç, genelde makamlarında büyük ümit ve hayâllerle tebrik edilen niceleri koltuğun rehâvetine kapıldılar. Görevlerini, elbette yapıyorlar. Biz rutin ötesini konuşuyoruz. Bir de tabiî, temelde anlı-şanlı, mecliste kâhir çoğunluğu bulunan AkParti iktidarı bürokrasisini!

Şu son değişiklikleri, vekillerimizin hangisi yapıyor bilemiyoruz. Merak ta etmiyoruz. Enver Bey; görevden alınanlar için, “Ben almadım!” diyor. Öbürü, ben vermedim, haberim yok vs. Bunlar önemli değil. Eğer gerekli idiyse, bir tarama ve tâkip hep yapılmalı, yetersiz olana, millet, memleket, hizmet ve adâlet adına “kusura bakma arkadaş!”  denilebilmeliydi. Bu şimdiye kadar yapılmadı.  

MİNDER ÇÜRÜTENLER

Öyleleri var ki, keyfî oturuyor intibâı veriyor. Nasıl olsa, kimse bana bir şey yapamaz edâsında. Yıllardır böyle. Hani ne derler, sanki “inadıya” oturuyor. Bir şey yapmadığını, yapamadıklarını onlar da biliyor. Mevcut şartlara ayak uyduramadıklarının bal gibi farkındalar. Kendileri de, başkaları da, herkes! Eğer değişiklikse, Allâh rızâsı için olaya biraz da buradan bakın. Derseniz ki, saygıda kusur etmiyorlar; peki millete, adâlete, emânete saygı ne olacak?

Böylesi gerekçeleri olmadan, bir de şu saatte, bu işleri kim yaparsa yapsın, almaları-vermeleri kim gerçekleştirirse gerçekleştirsin hizmet için yaptığını, milletin ve de devletin menfaatini gözettiğini söyleyemez. Söylese de inandıramaz. Ne demişler; “HER ŞEY ZAMÂNINDA!”

SİYÂSETİN PROBLEMİ NE?

Sevgili okurlar! İnsanı üzen asıl şey, ülke adına yapılıyor gibi gözüken tasarrufların adâletinden emin olamamamız. İlgililerimizin bizde bu duyguyu uyandıracak bir gelenek ortaya koyamamaları. Kendi güç gösterileri için siyâsetin, insanların haysiyetiyle oynamaları. Getirdiklerini hizmet için, götürdüklerini daha iyisi için yaptıklarını bir bilebilsek gam yemeyeceğiz. Bu noktada bir güven bunalımı var. Ordu siyâsetinin en büyük problemi bu. Maalesef, bunun sağı-solu, hattâ ortayolu bile yok. Bir karambol gidiyor.

SUÇUN HEPSİ TEPSİDE Mİ?

Hep te siyâsîleri suçluyor gibi de yapmayalım. Onları biz sevdik, seçtik ve yakınmak durumunda olduğumuz gerçekleri ona göre hep birlikte yaşıyoruz. Mâlum, Efendimiz; “Neye lâyıksanız öyle idâre olunursunuz!” buyuruyorlar. Demek ki, lâyığımız bu! Bir de, “Kişi sevdiği ile berâberdir!” düsturunu açıklıyorlar. Duâ edelim de idârecilerimiz iyi olsunlar. Yoksa, aldıkları sorumlulukları kendi keyiflerine göre çarçur eder de ötedeki işleri de zora sokarlarsa, bizler de onlarla berâber olacağımıza göre yandığımız gündür! O zaman da, burada, orada, ötede; bütün işler nâfileleşir Allâh korusun!

En iyisi, güzeli ve de yolların en kestirmesi, kimsenin kimseyi küstürmesi değil;

siyâsetin şu üç aylarında, başta kendilerimiz olmak üzere tüm seçkinlerimizin,

iyiliğine-güzelliğine; hidâyet, adâlet ve istikâmetine duâcı olmamızdır ves’selâm...

ORDU HAYAT GAZETESİ

11.01.2011