MÜREKKEP-NÂME

Şu mürekkep yalayanlar

İşi anlamışlar boya

Dillerini boyamışlar

Siyâhlarla, doya doya

Diller olmuş bir kara küp

İcraat yapmalı, döküp!

Ne kadar ak varsa söküp

Ziftlemişler, saya saya!

Şu ahlâktır, bu fazîlet

Hep bundan kaybetti millet!

Bunlardır yegâne illet!

Anlattılar baya baya!

Radyoyu aç, hep mürekkep

Televizyon nasıl acep?

O, ondan da betermiş hep!

Zerkettiler oya oya!

Sâde onlar değil; tümü

Dinle hep aynı gümgümü

İşlerin asıl düğümü

Aslen bozuk, maya maya!

Kandı bunlara saf millet

İşi mürekkeple hâllet

“Dindarlık gerilik, zillet!”

Halk aldandı; duya duya!

İslâm verdi hep âhengi

Müslümanlar yaptı cengi

Sonra, bu en güzel rengi

Kazıdılar kıya kıya!

Ruhlara ayrı cendere

Yönlere başka pencere

Medenîleşti tencere

İthâl eti koya koya!

Her şeyi batıdan aldık

Sinema, diskotek dolduk

Süper çağdaş millet olduk

Kadınları soya soya!

 Yetişemez kimse bize

Artık gönderse de füze

Dînin yeri, gayri müze

İlerledik(!) caya caya!

Asıl ilerleme bunlar!

Eşek hoşaftan ne anlar?!

Batılıda akıl mı var?!

Yorulur tâ aya aya!

Biz de giderdik aslında

İslâm var halkın neslinde!

Oyalandık hep guslünde!

İşte kaldık; yaya yaya!

Bahâneler çok şahâne!

Varken engel, nice nâne

Dil uzatır müslümâne!

Kâlpsiz bunlar; kaya kaya!

Her şey cilâ; allı-pullu

Millet gider sağlı-sollu

Değil demek yolu belli!

Meçhûllere kaya kaya!

Mürekkep yalayan âlim

Hakîkâtte olmaz zâlim

Hak Yol’da yürür, sağ-sâlim

Hep nur saçar; ziyâ ziyâ!

Bunlar yanlış anlamışlar

Hep gâvurdan dinlemişler

Öz mânâyı önlemişler;

Biraz hayâ; hayâ, hayâ!...