ORDU HAYAT GAZETESİ

20.03.2009

1-        Saâdet Partisi Genel Başkanı Sn. Prof. Dr. Nûman KURTULMUŞ bu gün, memleketi Ordu’da olacak. Geçen hafta Başbakanımızın konuştuğu aynı yer ve aynı saatte konuşacak. Yer; Cumhûriyet Meydanı, saat; 12.00. Hayırlı olsun. Hoş geldi, safâlar getirdi.

2-        Bizler halk olarak, yerel düşünceden kaynaklanan, beynini dış güçlere kiraya vermemiş tüm fikirlere ve siyâsî oluşumlara saygı duymalı, en azından onları dinleme olgunluğunu göstermeliyiz. Onları biz yetiştiriyorsak ve onlar da bizim için, ülkemizin iyiliği için koşuyorlarsa, o zaman neden dinlemeyelim?

3-        Bağlı olduğumuz siyâsî hareketlere saygı da bunu gerektirir. Çünkü, yalnızca bir yere saplanmak, başka yerlere kulak asmamak, bağlı bulunduğumuz yerleri de bozar. Zamanla yozlaşmasına sebep olur. Nasıl olsa körü körüne destekleyen, gözünü başka yere açmayan, kulağını vermeyen meczuplar grubu var. Öyleyse, biz ne yapsak uyar anlayışı alır başını gider. Partiler târihimizde bunun örnekleri çoktur.

4-        Ondan öteye, Saâdet Partisi Türkiyemizin ihtiyâcı olan büyük bir boşluğa işâret etmektedir. Otobüslerle îlân yapılırken söylenen, ÖNCE AHLÂK ve MÂNEVİYÂT sloganı hangimizin ihtiyâcı değil? Neyin ihtiyâcı değil? Ahlâk, edeb, hayâ, nâmus, sadâkât, hürmet, selâm kavramları günlük konuşma dilinde yer bulamıyor artık.

5-        Ayrıca üzerinde durmaya değer ki, gençlik zor durumda. Kötülük unsurları her gün biraz daha artıyor. Ahlâk demek yadırganır bir hâlde. Ahlâka karşı bir mahalle baskısı var sizin anlayacağınız. Bu konu çok ihmâl ediliyor. En zayıf nokta burada.

6-        Geçen gün bir yerde bir genç arkadaş şöyle bir şey söyledi: “- Hocam sizin zamânınızda MTTB eksenli mazbut, sağlam ve faal gençlik kuruluşları varmış. Şimdi, parti gençlik teşkilâtları var. Bir ümitle gidiyoruz; nereye gitsek yozlaşma var. her şey karmakarışık!” Ne kadar doğru bir tesbit. Bu gençlik n’olacak?

7-         Bu konuyu daha fazla îzâha gerek görmüyorum. Toplum olarak en çok ihtiyaç duyduğumuz şeyin Ahlâk ve Mâneviyât olduğunu gazeteler, televizyonlar her gün söylüyorlar. Hem de son derece iştahlı bir şekilde ve malzeme olarak kullanmak için dört gözle beklercesine! Ama, ne yazık ki ateşler, sâdece düştükleri yerleri yakıyor ve her şey orda kalıyor.

8-        Zâten özümüzden uzaklaştıkça “söz”ümüzden de uzaklaşıyoruz. Rabbimize ne söz vermiştik, ne yapıyoruz? İnsan bile yok artık kullanılan cümlelerde; birey var, kişi var. Saâdet de yok, mutluluk var. Sizce bu iki kelimenin ağırlığı ve kapsamı aynı mı? Tüm kavramlar mâneviyât elbisesinden soyulmaya çalışılıyor sinsi sinsi. Şarkılara bakın, sanat adı altında sergilenen tüm etkinlikleri inceleyin; Allâh’ın insana bahşettiği değerle mütenasip olmayan her şey lâyık görülüyor ona. İnsan insanlıktan çıkarılmaya çalışılıyor kısacası.

9-        Kaldı ki, Sn. Genel Başkan, hemşehrimiz olması hasebiyle ilgi odağı olabilecektir. Bunun yanında sol partilerden bıkıp da, iktidarı da beğenmeyenler varıp gidebileceklerdir. Burada sağduyunun kaybedeceği bir şey olabilir mi? bunun ülkeye bir zararı olur mu? Elbetteki hayır!

10-    Bu bakımdan, ne olursa olsun, AkParti daha iyiye gitmeğe mecburdur. Bunu ona zorlayacak olan da elbette ki Saâdet Partisidir. Dolayısıyla AkParti, SP’yi ensesinde hissetmediği derecede duyarsızlaşabilecektir. Bu da, ne AkParti, ne de ülkemiz için, hele hele gençliğimiz ve de geleceğimiz için iyi bir sonuç vermeyecektir.

11-     AkParti’nin saâdeti Saâdet’le mümkündür yâni. O mayadan uzaklaştığı oranda yozlaşma ve buzlaşma kaçınılmaz olacaktır. Bu da zemin kaymalarına, çığlara, dolayısıyla felâketlere sebep olacaktır.

12-    Ben inanıyorum ki, eğer bu iktidarın bir alternatifi olabilecekse o Saâdet Partisi ya da onun kriterinde yeni bir oluşum olacaktır. Çünkü, AkParti ne kadar hizmet ederse etsin, mânevî açılım getiremediği sürece toplumda gerçek mutluluğu sağlayamayacaktır. Dolayısıyla insanların arayışı sürecektir.

13-    İşte bundan dolayı, şu an için her ne kadar âcil bir durum sözkonusu değilse de, Saâdet Partisi ülkemizin ilgisiz kalınmaması gereken ümit partilerinden ve geçmişi ve referansları îtibârıyle de en köklü partilerimizden birisidir.

14-    Bu seçimde elbetteki hepimizin oyu Ayşe Bahar ÇEBİ’ye olmalı. Çünkü, iktidar iktidardır. Her zaman muhâlefetten daha muktedirdir. Vatandaş olarak da, iktidarı seçmediğinizde, ne muhâlefetten bir başkanı, ne de başkanını seçmediğiniz siyâsîleri hizmete, bırakın zorlamayı, çağıramazsınız bile.

15-    Bence, bu defâ artık böyle bir sonuca meydan verilmemeli. Takıldığımız, içimize sinmeyen yerler olabilse bile, onları kesinlikle değerlendirme dışı bırakmalı. Aksi takdirde, bu şehrin ve onun geleceğinin vebâli hepimizin üzerinde olacaktır.

16-    Belediyeciliği sâdece yaprak-çiçek, park-bahçe, dere-balık olarak görüyorsanız ona bir şey diyemem. Ama, kâlp olarak da sizleri tatmin edecek, mânevî, kültürel duygularınızı okşayacak bir şeyler de olmalı değil mi?

17-    Ben son 5 yıllık Belediyede, böyle bir boyut ve duyarlılık görmedim. Ancak, bu noktada AkParti Belediyeciliğinden ümitliyim. Tabiî takdir sizin!

18-    Sözlerimizi bağlarken, Sn.Prof.Dr.Nûman KURTULMUŞ Bey’e hoş geldiniz diyor, kendisini sevgiyle selâmlıyor, 29 Mart seçimlerinin Ordu’muz, yurdumuz, İslâm Âlemi ve tüm insanlık için hayırlara vesîle olmasını diliyorum ves’selâm…

ORDU HAYAT GAZETESİ

17.03.2009

Hz. ALİ’nin PARASI ve ZÂLİM YÖNETİCİ

İki cihan güneşi sevgili peygâmberimiz (SAV), Hz.Ali’yi (kv) bize ilim şehrinin kapısı olarak tanıtır: “Ben hikmetin sarayıyım. Ali ise kapısıdır!” buyurur. Hz. Ali Efendimiz ilim ve hikmet kutbu idi. Nitekim, târih boyunca Hz. Ali (kv) kişiliği ve sözleriyle sayısız araştırmaya konu olmuştur. Hz. ÎSÂ sevgisinin çığırından çıkarıldığı gibi, onun sevgisi de yer yer ilâhlık derecesinde değerlendirmelere kadar vardıysa da işin temelinde Allâh vergisi, peygâmber görgüsü engin bir donanım damarı olduğu muhakkak. Daha kendi çağında, günün büyük âlimlerinden CÂHIZ tarafından sözleri derlenerek kitap hâline getirilmiştir. O günden bu güne artarak çoğalan eserlerden yararlanılarak, çağların ihtiyâcına göre çeşit çeşit derlemeler yapılmıştır.

Çok yakın geçmişimizde, Merhum Turgut ÖZAL’ın, kendisine sorulması üzerine, okuduğu kitaplar arasında Hz.Ali’den Devlet Adamlarına Öğütler adlı bir kitabın da bulunduğunu söylemesi bugünkü tâbirle “şok!” ve çok câlib-i dikkât olmuştu. O günlerin Türkiye’sinde devlet adamlarımızdan birisinin böyle bir kitap okuyor olması oldukça anlamlıydı. Aynı zamanda, o zamanlara kadar adı konulmamış ama iyiden iyiye hissedilen, hattâ enselerde hissedilen derin örgütlenmelerin kıskacındaki bir yöneticinin bunu söyleyebilmiş olması, özellikle bu gün daha da iyi anlaşılabilecek bir cesâret numûnesiydi. Allâh rahmet eylesin. Yüce Rabbimiz, hem Hz.Ali’den, hem de onun izinden gitmeye çalışanlardan hikmet ve ibretler devşirip tatbik etmeyi nasîp eylesin bizlere.

Bu gün sizlerle Hz. Ali Efendimizin hikmetli sözlerinden birkaçını paylaşacağız. Umarız, peygâmberî terbiyenin imbiğinden süzülen bu sözler, hırslarla, tamahlarla, kinlerle, nefretlerle, anlamsız mücâdelelerle, yalan-dolanlarla karartılmış hayâtlar için birer ışık huzmesi olurlar. Yanlışlarla bunalmış çağımız insanlarının intibâhına vesîle teşkil ederler. İnsanların geçici menfaatler, üstlerine şirin görünmeler uğruna birbirlerini kırmalarının, üç kuruşa dostluklarını değişmelerinin, birilerine yaranmak için diğerlerine zulüm etmelerinin anlamsızlığını ilhâm eder. Böylece, her hâlükârda adâlet üzere yaşama hassâsiyeti kazanmalarını sağlar.

HAYIR NEREDE?

1-      Malının ve evlâdının çokluğu sana hayır getirmez. Kişiye hayrı dokunacak şey, ilminin ve amelinin çokluğudur.

2-      Hz.Ali(kv) parayı eline koyar ve şöyle derdi:

EY PARA! DOĞRUSU ÖFF SANA!

ÖYLE BİR ŞEYSİN Kİ;

İNSANIN, ELİNDEN ÇIKMADIKÇA

ONA BİR FAYDAN DOKUNMUYOR!

3-      Cimrinin malını vârislere müjdele! (çünkü kendisinin değerlendirme şansı yok!)

4-      Rahatlık, beklentisizlikle elde edilir. (beklemek sıkıntı, ulaşamamak üzüntü)

5-      En korktuğum şey nefsin hevâsına uymak ve uzun emeldir. Zîrâ, böyle hırsla imkânsız işler peşinde koşmak, hevâya tâbî olmak haktan saptırır ve âhireti unutturur.

6-      Ayıplarını örtmek ve nefsini selâmete ulaştırmak istersen, az konuş, çok dinle! Böylece fikrin terakkî eder, kâlbin nurlanır, insanlara karşı da taarruzda bulunmamış olursun.

7-      Danışmayı terk etmekle doğru bulunmaz.

8-      Hürler, iyilikle kul köle edilir.

9-      İntikamla efendilik olmaz.

Hz.Ali(kv)’den İKİ DÖRT

1-       Amellerin en güç olanı şu dört haslettir:

-         Gazaplı anda afvetmek

-         Sıkıntılı durumdayken cömert davranmak

-         Kapalı ve tenhâ yerde nefsine hâkim olmak

-         Korktuğu veyâ menfaat umduğu kimse için de olsa hakkı söylemek!

2-      Dünyâ, dört şeyle ayakta duruyor:

-         Âlimlerin ilmi

-         Hükümdarların adâleti

-         Sâlihlerin ibâdeti

-         Cömertlerin sehâveti.

ORDU NEREDE?

Sevgili okurlar. Özellikle şu son söz ışığında baktığımız zaman, Ordu’muzun görüntüsü nasıl sizce? İsterseniz siz de şöyle bir değerlendirin bakalım!

            Hani ilmiyle, ameliyle; kisvesi ve vakarıyla eli öpülesi örnek bir âlim?

            Hani, adâletiyle, asâletiyle; hürmet, meşveret ve istikâmetiyle örnek bir yönetici?

            Hani bilgisi, görgüsü, gönlü ve yaşantısıyla; sûret ve sîretiyle mâruf sâlih zatlar?

            Hani semt semt câmiler, Kur’an Kursları, bir İlâhiyât Fakültesi; hani zenginler?

            Varsa bile kıyıda-köşede, numûnelik?

Peki Allâh’ın bahşettiği tüm bu varlıklar nelik?

Hepsi gurur, hepsi kibir, hepsi gösteriş, hepsi hava, hepsi birer kuru dâvâ!

Makam, mevkî; zulmetme zevki! Para pul; insanlar kul!

Ey sevgili, garip, zavallı gencim; ara ki, kendine bir örnek bul!

Sana lâzım olanı ne dersâne veriyor, ne ana-baba, ne toplum, ne okul!

Büyükler hep, büyük büyük işler peşinde!

Herkes kendince, dünyâdaki bir cennet düşünde!

Bir yandan da hem yanmak istemiyor Cehennem ateşinde!

Hepimiz, hiç bir şey yapmadan, her şeyin işte böyle; beleşinde!

Bana sorarsanız, dört maddenin dördünde de zayıf noktadayız. Daha belli-başlı meselelerini hâlletmemiş bir Ordu olarak haddimizi aşan güzellikler talep ediyoruz gibi düşüncelere kapılıyorum zaman zaman. Bu bağlamda inançlı insanlar ve sorumlu vatandaşlar olarak yapmamız gereken çok işlerimizin olduğunu, boşa geçirecek zamanımızın bulunmadığını söylemek istiyorum.

Bir defâ, en başta örneklerimiz değişmeden  hiçbir şey değişmeyecek gibi gözüküyor. Bizi biz yapan ve her şeyleriyle genlerimize işleyen mâzîmizin mîmarlarıyla buluşmalı, kahramanlarıyla tanışmalı, ahlâklarıyla kaynaşmalıyız.

Bu noktada yöneticilerimizin sorumluluğu çok büyük. Çünkü kumanda odasında onlar var. Yönetici demek yönlendirici demek çünkü aynı zamanda. Şu da bir gerçek ki, zulüm sâdece fiilî olmaz. Maddî ya da mânevî, adâletin olmadığı yerde zulüm var demektir. Çünkü, adâlet, bir şeyi yerli yerine koymaktır. Bir şey lâyıkınca yapılmıyorsa adâlet yerini bulmuyor demektir. Bu kültürde de böyledir, sanatta da, her vechesiyle hayatta da!

Yüce Mevlâ cümlemizi, kendisiyle ve çevresiyle, tüm varlıklarla ilgili her türlü yükümlülük ve sorumluluk alanlarında üzerine düşeni lâyıkıyla yapmak sûretiyle adâleti yerine getirenlerden, çok ufak derecede de olsa zulmetme konumuna düşmekten ve zâlim nitelemesine muhatap olmaktan muhâfaza buyursun ves’selâm…

ORDU HAYAT GAZETESİ

15.03.2009

BAŞBAKAN’IN FERHAT ile ŞİRİN’İ!

Mâlumunuz haftaya Mevlid Kandili bereketiyle başlamıştık değerli okurlar.

Âlemlere rahmet sevgili peygâmberimizin rahmet iklîmini soluduk.

Hayâtına ve hâtırasına yöneldik. Gönül dünyâmız tâzelendi.

Mevlâm hepimizi o kutlu rahmet elçisinin şefâatine erenlerden eylesin.

Bu arada haftalık bayramımız Cumâmızı da idrâk ettik. Elhamdülillâh.

Rabbimiz bizleri onun özellik ve güzellikleriyle bereketlendirsin inşâllâh.

YEPYENİ TÜRKİYE!

Hafta ortasında da, seçim dönemi bereketi olarak bir misâfir ağırladık:

Sn.Demirel, BÖYYÜK TÜRKİYE! diyordu hayâlinin Türkiye’si için.

Muhterem Hocamız Prof. Dr.Necmeddin ERBAKAN da bu ifâdeyi,

kof bir benzetme olarak algılayıp, kabak gibi büyümek olarak niteleyerek

kendisi, YENİDEN BÜYÜK TÜRKİYE diye çerçevelendiriyordu fikirlerini.

Peki, bu kriter çerçevesinde Sn.Başbakan’ımızı nasıl takdim etmeli?

Yepyeni bir Türkiye’nin mîmârı demek en uygunu gibi geliyor bana.

Evet, sevgili okurlar; Sn. Başbakanımız Sn. Recep Tayyip ERDOĞAN,

Hafta içi şehrimize teşrîf buyurarak, bizlere târihî bir gün yaşattılar.

Zaman da zemîn de güzel tevâfuk etti. Katılım da fevkâlâdeydi.

Uzak ilçe ve köylerden gelenler, meydan yerini bilmeyip soranlar çoktu.

İlgi ve coşku doruktaydı. Havalar da tam bir “bahar” havasıydı hani!

Ordu’ya baharın geldiği daha bir hissedildi sizin anlayacağınız.

Sözün özü Ordumuz bir güzellikler manzûmesi yaşadı o gün. Hayırlı olsun.

NE BİÇİM FERHAT?

Konuşmalar her gün medyadan dinlediğimiz bildik genel polemiklerden ibâretti.

Özelde, yapılanlardan başka, Havaalanı, Dereyolu gibi projelerden söz edildi.

Adaylar tanıtıldı. Efsâneleşen AkParti Belediyeciliğine vurgular yapıldı.

Bunlar çevremizde, basında, görsel medyada hep izleyegeldiğimiz şeylerdi.

Ancak, o kadroyu karşınızda görmek, yakınlığını hissetmek apayrı bir şey.

Bir de, sergilenen gayretlere, katlanılan meşâkkatlere bizzat şâhit olmak,

partili partisiz, insan olarak herkesi duygulandırıp motive ediyor şüphesiz.

Başbakanımızın, onca gürültü patırtının arasından sıyrılıp görüntüye yansıyan

satır aralarından sızan duygu ve samîmiyeti her şeyin ötesinde etkileyici.

O sâdece dağları delmekle kalan bir Ferhat değil, gerekirse canı pahasına,

onu eşkiyâdan temizlemeye çalışan gözü pek bir yiğit aynı zamanda.

Şirin milleti için her türlü riski göze almış sevdâlı bir kahraman!

BİZ HANGİ FERHAT’IZ?

İzlemek zevkli ve güzel ama, tüm bu tablonun bize yüklediği sorumluluklar var.

Acabâ biz, gece-gündüz demeyip koşan bu gayret ve performansın neresindeyiz?

Bu samîmiyete ve ümitle bekleşen insanlara lâyık olmak adına neler yapabiliriz?!

Belediye de alınır, seçimler de; bahar da gelir yaz da, Allâh’ın izniyle!

Asıl önemli olan, bizlerin yapılmak istenenlerin neresinde olduğumuzdur.

Kendi kendimizi sorgulamamız ve seçim sonrasına kendimizi iyi hazırlamamızdır.

Bizde de biraz Ferhatlık var mı meselâ? Varsa, hangi dağların ferhadıyız?

ŞİRİN’İMİZ KİM?

Şirin’imiz kim?  Nerede? Onun için, hangi çile, ferâgat ve fedâkârlıklara hazırız?

Elbette ki, herkesin bir sevdâsı vardır. Volkan KONAK’ın çok güzel yorumladığı;

“Herkesin bir derdi var, durur içerisinde!”

diyen bir şarkı var. Başbakanımız bu derdi kendince yorumladı:

Siyâsetçideki derdin millete hizmet sevdâsı olması gerektiğini vurguladı.

Ordu, belediye hizmetleri bakımından çok zayıf kalmış bir şehir.

Başbakanımızın sözünü ettiği aşk ve sevdâya ihtiyâcı her beldeden fazla.

ORDU FERHATLARI!

Dolayısıyla AkParti’li siyâsîler birer Ferhat olma ideâliyle işe koyulmalılar.

Seçimler sonrası Güzel Ordu’su için hizmet gardlarını Şirin’ce almalılar.

Seçildikleri takdirde, Başbakanımızca rahat bırakılacaklarını sanmıyorum.

Bu anlamda Ordu’nun özel bir ilgiye mazhar olacağını hissediyorum.

Çünkü, Ankara’nın bir gözünün Ordu üzerinde olacağına inanıyorum.

KAZMA!

Tüm bunlardan sonra, yanlış kazmalara meydan verilmeyeceğine dâir güven,

ve, iktidar partili belediyenin şehrimiz için daha avantajlı olacağı düşüncesiyle

“Haydi Güzel Ordu; hep birlikte, Şirin Ordu’ya doğru!” diyoruz ves’selâm!...

ORDU HAYAT GAZETESİ

13.03.2009

BAŞBAKANA MEKTUP

Sayın Başbakanım. Güzel şehrimize hoş geldiniz. Safâlar getirdiniz.

Size daha önceki gelişlerinizde de mektuplar yazdım, ama yazdığımla kaldı.

Fakat bu defâ, sizinle her şeyin daha iyi olması adına dertleşmek istiyorum.

Gizlimiz kapaklımız yok. Öyle sanıyorum ki dert te ortak dert!

Öncelikle, belediyecilikten gelen bir başbakan olarak, daha ilk bakışta

ilimizin şanssız bir il olduğunu sanırım fark etmişsinizdir.

Güzel bir Ordu Türküsü; “Boztepe’ye çıkmalı, şu Ordu’ya bakmalı!” der.

Biz de çıkar ve hep bakarız öteden beri. İsterseniz buyurun siz de bir bakın.

Güzeller güzeli Ordumuzun, doğal güzelliklerine bayılacaksınız.

Ama, fizikî konumuyla mütenâsip bir şehir manzarası bulamayacaksınız.

HEP MUHÂLEFET!

Belediye târihimiz hep muhâlefet diyor; iktidar diyemiyor çünkü bir türlü.

2004’de, sizin de katılımınızla Ordu’muz, târihinin en büyük mitingini yaptı.

Dolayısıyla, AkParti’yle yerel iktidârı yakalayacağımız ümîdi çok yüksekti.

Ancak, siyâsette hep olagelen bildik, tanıdık ayak oyunları

belediyeyle iktidarın o defâ da buluşmasına engel oldu maalesef.

AkParti ve Tayyip rüzgârını kendi lehine çevirmek isteyenler türüyor.

Bir şekilde işi kotarıyor. Kaybeden de hep Ordu ve insanlarımız oluyor.

Bunda en büyük kabahat partinin yerele hükmeden sorumlularında .

Çünkü halkla bir türlü bütünleşemediler. Halka inemediler.

NE PARTİSİ?

Bu gün de en büyük sıkıntı yine burada. Şu anda, mevcut belediye başkanının

halkın gönlünde efsâneleşmesi bizimkilerin eksilerinden kaynaklanmıştır.

Mevcut başkan düğün-cenâze, her cemiyete katılmış, bizimkilerse sanki,

inadıya katılmamışlar, dolayısıyla mevcut başkan gönülleri kapmıştır.

Bizimkiler, icâzeti hep Ankara’dan alma yönüne gittiler.

Milleti ciddîye almadılar. Halkla partiyi bütünleştirecek hiçbir ortam olmadı.

Bir kere insanları toplayıp da Ordu’nun hiçbir problemini tartışmadılar.

Kendileri çalıp kendileri söylediler. Kimseler umurlarında olmadı.

Dolayısıyla hükümetin devâsâ hizmetlerini de anlatamadılar.

Parti sâdece işi olanların, tâyinci ve menfaatçilerin partisi olarak kaldı.

Daha çok da ihâleler ve dolayısıyla yolsuzluklarla gündeme geldi.

SÖZ HAKKI!

Sayın başbakanım. Sizinle aynı yaşta sayılırız. Sanırım bir-kaç yaş büyüksünüz.

İstanbul’da okuduğumuz yıllarda MTTB ve benzerlerinde, aynı kareleri olmasa da

aynı miting meydanları ve faaliyet ortamlarını paylaştığımız çok oldu.

Siz hep başrollerdeydiniz. Şimdi aynı misyonla dünyâ arenasındasınız.

AkParti bizim partimiz. Bizim elimizde büyüdü. Hep birlikte büyüttük.

Dolayısıyla, en az, şu anda yönetimde ve karar mevkiinde olan arkadaşlar kadar

söz söyleme ve düşüncelerimizi paylaşma hakkımız olduğuna inanıyorum.

ANADOLU HAREKET ve BEREKETİ!

Siz Ankara’dan, her tarafı tâkip edemezsiniz. Tam burada, şunu söylemeliyim:

Daha bir defâ, buradan ya da Ankara’dan herhangi bir yetkilinin;

danışmakta, görüşmekte fayda mülâhaza ettiği insanlarla bir araya gelip;

“Arkadaşlar! Biz elimizden geleni ve her şeyi iyi yaptığımızı zannediyoruz.

Ama netîcede insanız. Gözden kaçırdığımız yerler olabilir.

Sizce yapılanlar, yapılamayanlar, yapılması gerekenler nelerdir?

Hepimizin gâyesi hizmet. Bu fırsatlar her zaman ele geçmez.

Bu konuda düşünce, değerlendirme ve önerilerinizi almak isteriz. Hattâ,

varsa hatâlarımızı söyleyin ki emânetin hakkını vermeye çalışalım!”

dediğini görmedik, duymadık. AkParti halkın, tabanın partisi olmalı değil mi?

Bir kazanan bir daha geri bakmıyor. Sâdece işine bakıyor! Sıkıntı burada.

Ne danışma var, ne görüşme, ne de kaynaşma! Parti sâdece partinin partisi!

Bence bu bir Anadolu hareket ve bereketinin özelliği değil.

BU SEÇİM BAŞKA SEÇİM

Sayın Başbakanım; size içinde bulunduğumuz bu dönemden bahsetmek istemiyorum.

Hem vaktinizi almayayım, hem de seçimler yaklaştı. Yapılacak işlerimiz var.

Netîcede bu seçim alınmalı ve alınacak. Hep birlikte buna gayret ediyoruz.

Çünkü hem Ordumuz hem de yurdumuz için bu seçim alınmak durumunda.

Ancak, şunu belirtmek isterim ki; bu sonucu hiç kimse kendine mâletmemeli.

Bu sonuç, inadıya aldırmazlık ve duyarsızlıklara rağmen partisine sâhip çıkan

Ankara’da ve dünyâda Tayyip ERDOĞAN ismininin ve onun sesinin gürlüğünün

ne anlama geldiğini bilip bağrına taş basan samîmiyet ordusunun başarısı olacaktır.

Siyâsetin zor iş olduğunu görüyor, gözlemliyorum. Ayrıca büyük mesûliyeti mûcip.

Bizim, olmasını istediğimiz şey, onların yaptıklarının yanında devede kulak bile değil.

Aslında, Ordu’daki siyâsetin tadı-tuzu için pastaya bile gerek yok. Çay yetiyor.

Ama, bunu neden esirgerler, yapmazlar, ya da yapmak istemezler bilemiyorum!

SEBEP NE?

Gurur mudur, kibir midir, karakter midir, cibilliyet midir, ufuk mudur?

Ya çok bildiklerinden, ve yâ hiçbir şey bilmediklerinden kaynaklanıyor bu!

Neden ve nereden kaynaklanırsa kaynaklansın olanlar hoş şeyler değil ve çok mes’ûliyetli!

Güzel Ordumuzun havasına, suyuna ve insanlarının genel huyuna yakışmayan bir durum.

Hele hele halk adamı Tayyip ERDOĞAN’ın partisine hiç mi hiç yakışmıyor!

Üç-beş kişi de olsa bu insanların tutumları tüm teşkilâtı olumsuz yönde etkiliyor.

Çok ufak bir samîmî gayret bu sevimsizliği ortadan kaldırmaya yeter de artar bile!

Keşke, biraz da bu anlamda teşkilâtlar araştırılabilse, çevre yoklaması yapılabilse!

Ama ümitliyiz. Belediyeyle birlikte belki bir kaynaşma ve sempati zemîni oluşacaktır.

ORDUMUZ ve YURDUMUZ

Sevgili başbakanım! Sözlerimi bağlarken, Ordumuz ve yurdumuzun iyiliği adına

Yollara düşerek, onca meşakkâtlere katlanıp tâ buralara kadar geldiğiniz için

Ordulu bir kardeşiniz olarak size teşekkür ediyor; Yüce Mevlâ’nın, her şeyi

pusulası çıkarlar olmayan güzel gönüllerin murâdına göre şekillendirmesi dileğiyle

sevgi, saygı, sonsuz başarı ve esenlik dileklerimi sunuyorum ves’selâm…

ORDU HAYAT GAZETESİ

10.03.2009